2010, ഡിസംബർ 23, വ്യാഴാഴ്‌ച

തഴമ്പുകള്‍

നഷ്ടപ്പെടലുകൾ മാത്രം സമ്മാനിച്ച പ്രവാസ ജീവിതത്തിനിടക്ക് ലഭിക്കുന്ന പരോൾ ദിനങ്ങൾ കഴിയുന്നത്ര ആ‍നന്ദഭരിതമാക്കാനുള്ള പ്രവാസിയുടെ ശ്രമം -നാട്ടുകാ‍രുടെ ഇടയിൽ- വേണ്ടത്ര വിജയം കാണുന്നില്ല.

പ്രവാസി, ഉള്ളതിൽ നല്ല ഡ്രസ്സെടുത്തണിഞ്ഞ് മേശവലിപ്പിൽ അട്ടിയായി വച്ച നോട്ടുകെട്ടിൽ നിന്നും ഒരെണ്ണം വലിച്ചൂരി പോക്കറ്റിലിട്ട്, തന്റെ സെക്കനേന്റ് ബൈക്കുമെടുത്ത് അങ്ങാടിയിൽ പോയി പലചരക്ക് കടയിൽ കേറി ഓരോന്നിനും വില ചോദിക്കും. ഇന്നലെ വാങ്ങിയ മൈദക്കെങ്ങനെ ഇന്നഞ്ച് രൂപ കൂടി എന്ന് ചോദിച്ചാൽഅത് തമിഴ് നാട്ടിൽ നിന്നും ലോറി വരുന്നില്ല. അതോണ്ട്...”
ഇന്നലെയും ഇതേ ചാക്കീന്നല്ലെ തൂക്കിയത്. പിന്നെ ഇന്ന് രാവിലെ... പെട്ടെന്ന് എങ്ങനെ വില കൂടിഎന്നെങ്ങാനും ചോദിച്ചാൽഏയ് കാക്ക ഇങ്ങക്ക് മാണെങ്കി കൊണ്ടൊയാ മതിഎന്ന ധാഷ്ട്യം നിറഞ്ഞ മറുപടി. ധാഷ്ട്യം എന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല. കാരണം പലചരക്കു സാധനങ്ങൾ ഇന്ന് വിറ്റില്ലെങ്കിലും നാളെയും, മറ്റന്നാളും കഴിഞ്ഞാൽ ഡബിൾ വിലക്ക് വില്പന നടക്കുമെന്നയാൾക്കറിയാം.

ഇനി പച്ചക്കറിക്കടയിൽ കേറിയാലൊ ?“അല്ല ഇന്നൊരൊറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് ഉള്ളിക്ക് പതിനഞ്ച് രൂപ കൂടുതലായൊ എന്നെങ്ങാനും ചോദിച്ചാൽ അയാൾക്കുമുണ്ട് പറയാൻതമിഴ് നാട്ടിൽ മഴ. അതിനാൽ...”
അത് ഓകെ, പക്ഷേ ചുറ്റും നിൽക്കുന്നവർ ‘ഇവനേത് കോത്താഴത്തുകാ‍രനെഡെയ്എന്ന ഭാവത്തോടെ തമ്മിൽ തമ്മിൽ നോക്കി പരിഹാസഭാവത്തോടെ ചിരിക്കുന്നത് പ്രവാസിക്ക് സഹിക്കാവുന്നതിലപ്പുറമാണ്.

അവർക്ക് ചിരിക്കാം. കാരണം, അയാ‍ൾ റിയൽ എസ്റ്റേറ്റ് കാരനാണ്/ഫാമുകാരനാണ്/ പല വിധ ബിസ്സിനസ്സുകാരനാണ് അതുമല്ലെങ്കിൽ ഇന്ന് നാലാൾ കേട്ടാൽ അന്തസ്സായി കരുതുന്ന പിടിച്ചുപറിക്കാരനാണ്/വാ‍ഹനമോഷ്ടാവാണ്/ക്വട്ടേഷൻ കാരനാണ്/ ഇതൊന്നുമല്ലാത്ത സാധാ ഒരു തൊഴിലാലിയാണ്/ എല്ലാത്തിലുമധികം അയാൾ നാട്ടുവാസിയാണ്. ആയതിനാൽ എവിടെ ഒരു രൂപ കൂടുന്നുവൊ അവർക്ക് തന്താങ്ങളുടെ ബിസ്സിനസ്സിൽ രണ്ട് രൂപ അധികം നേടാനാവും. സാധാ കൂലിക്കാരനും മുതലാ‍ളിയോട് കൂലി കൂട്ടി വാങ്ങിക്കാം.

നാട്ടിലെ കൂലിപ്പണിക്കാരിൽ ഒരു വിഭാഗം കിട്ടുന്ന കൂലിയുടെ മൂന്ന് ഭാഗത്തിൽ ഒന്ന് കള്ള് കുടിക്കാനും രണ്ടാം ഭാഗം ലോട്ടറിയെറ്റുക്കാനും ബാക്കിക്ക് വീട്ടുസാമാനങ്ങളും വാങ്ങി ലാവിഷായി നടക്കുന്നു. മറ്റൊരു വിഭാഗം പണിക്കാർ ആഴ്ചയിൽ നാല് ദിവാസം കൂലി വാങ്ങി ബാക്കി ദിവസങ്ങളിൽ മുച്ചക്ര വാഹനം വിളിച്ച് കുടുംബവുമായി കറങ്ങി, ഇനിപ്പൊ വീട്ടിലെത്തിയാ‍ൽ വച്ചുണ്ടാക്കാനൊന്നും നേരമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ് അറേബ്യൻ ഫുഡ്ഡിൽ കേറി ബ്രോസ്റ്റും, ഷവർമയും, മന്തിയും വാങ്ങിക്കഴിച്ച് വീട്ടിലെത്തി ആട്ടൊക്കാരൻ പറഞ്ഞ കൂലിയും കൊടുത്ത് സുഖമായി കിടന്നുറങ്ങുന്നു. കെട്ടിക്കാനായ ഒരു പെൺകുട്ടി അയാൾക്കുണ്ടെന്ന ചിന്ത അയാളെ അലോസരപ്പെടുത്തുന്നില്ല. കാരണം അത് നാട്ടുകാർ- ഗൾഫുകാർ പിരിവിട്ട്- എങ്ങനെയെങ്കിലും നടത്തിത്തരും എന്നയാൾക്ക് ഉത്തമവിശ്വാസമുണ്ട്. കാരണം, അയാ‍ൾ പാവം കൂലിപ്പണിക്കാരണ്!

നാട്ടിലെ ഇപ്പഴത്തെ മുതലാളിക്കൊ? മുതലാളിക്ക് ഇന്നൊലിച്ചത് പോലെ കറ നാളെയും ഒലിക്കും. അത് ഷീറ്റാക്കി ഉണക്കി കെട്ടാക്കി റബ്ബർ കടയിൽ കൊണ്ട് ചെന്നാൽ അതിലും വലിയ ഒരു കെട്ട് നോട്ടെടുത്ത് കൊടുക്കുന്നതും കൊണ്ട് വിട്ടു വണ്ടി കെവിആറിലേക്ക്.
തന്റെ കാർ ഫുളോപ്ഷനല്ല എന്ന നാട്ടുകാരുടെ കളിയാക്കലിൽ നിന്നും അല്ലെങ്കിൽ മക്കളുടെ മുഖം തിരിക്കലിൽ നിന്നും രക്ഷ നേടാൻ മൂന്ന് മാസം മുമ്പ് വാങ്ങിയ ഇന്നോവ വെറും രണ്ട് ലക്ഷം രൂപ ? നഷ്ടത്തിൽ തിരിച്ച് നൽകി അതിലും മുന്തിയ ഒരു പുതിയ വണ്ടി അധിക വില കൊടുത്ത് വാങ്ങി; ഫുൾ ഓപ്ഷ്ൻ ഫുൾ സ്റ്റൈലിൽ വിട്ട് കൊണ്ടങ്ങനെയങ്ങനെ..........

അവസാനം പ്രവാസി മത്സ്യ മാർക്കറ്റിലെത്തി വലിയ മീനിലേക്ക് നോക്കിത്തുടങ്ങുമ്പോഴായിരിക്കും മീങ്കാരൻ സൈനുദ്ദീന്റെ വിളിടാ ഗൾഫേരാ... ഇങ്ങട്ട് പോരേ...ധാ അനക്കുള്ളത് ബടെണ്ട്അത് കേട്ട് ഒരു പുളിങ്ങാ ചിരിയും ചിരിച്ച് അര കിലോ മത്തിയും വാങ്ങി തിരിയുമ്പോഴായിരിക്കും പള്ളിക്കലെ/ സ്കൂളിന്റെ/പാവപ്പെട്ടവന്റെ/അസുഖമായി കിടക്കുന്നവന്റെ...........

വീട്ടിൽ തിരിച്ചെത്തി കാലിക്കീശ തപ്പി, പടച്ചോനെ പത്തുർപ്പ്യേക്ക് പെട്രോൾ അടിക്കാൻ പോലും പറ്റീലല്ലൊ. ഇനിപ്പൊ നാളെ പമ്പിലേക്കെത്താൻ എണ്ണണ്ടാവൊ ആവൊ? എന്ന ഒരു ആകുലത. എങ്കിലും പതിനഞ്ച് രൂപ കൊണ്ട് രണ്ട് നേരത്തെ കറിക്കായല്ലൊ എന്ന ഒരാശ്വാസത്തോടെ മീൻ കീശ് ഭാര്യേടെ കൈയ്യിൽ കൊടുക്കുമ്പോഴോ...ഇന്നും മത്തിയാ...അത് നന്നാക്കാനുള്ള ഒരു ബുദ്ധിമുട്ട്...മാത്രൊല്ല അയിന്റെ ചൂര് അടുക്കളേന്ന് പോയിക്കിട്ടൂല. ന്തേയ് കണ്ടം മീനൊന്നും ഇല്ലായ്നൊ?” എന്ന നീരസം നിറഞ്ഞ പറച്ചിൽ.

അത് കേട്ട് പ്രവാസി“
അനക്ക് നന്നാക്കാൻ പറ്റൂലെങ്കി അത് പറ. ഓന്റെ ബാപ്പാനെ നന്നാക്കി പടിച്ചിട്ടാ ഞമ്മള് ഗൾഫീന്ന് ഇങ്ങട്ട് വണ്ടി കേറ്യേത്. ങ്ങട്ട് താ ഞാൻ നന്നാക്കി തരാം. എടി മൊയന്തെ; ങ്ങക്കൊക്കെ എന്തറിയാം. വലിയ വില കൊടുത്ത് വിറ്റാമിനില്ലാത്ത കഷ്ണം മീൻ വാങ്ങുന്നതിലും നല്ലതല്ലെ കാത്സ്യം കൂടുതലുള്ള മത്തി. എന്നാ ങ്ങക്കൊക്കെ ബുദ്ധി വക്കാ..”
ങും ഉപ്പാക്ക് ചെറുപ്പത്തിൽ പഴങ്കഞ്ഞീം മത്തിത്തലേം തിന്ന് ബുദ്ധി കൂടിയതാ....കൊറേ കേട്ടതാ പ്പാന്റെ പുളു. ഇനിയെങ്കിലും ഒന്ന് നിർത്തിക്കോളീ. ഉപ്പ വെല കൊറഞ്ഞതേ വാങ്ങൂന്ന് ഞങ്ങക്കറിഞ്ഞൂടെമക്കളുടെ കളിയാക്കൽ കേട്ടില്ലെന്ന് നടിച്ചേ പ്രവാസിക്ക് മതിയാവൂ.

എന്നാൽ “നാട്ടിൽ ജീവിതച്ചെലവ് കൂടി അതിനാൽ ശംബളം കൂട്ടിത്തരണം” എന്ന് പ്രവാസി തന്റെ അറബി മൊയലാളിയോട് പറഞ്ഞാൽ “ങാഹാ..തന്നയോ? അയ്ന്പ്പൊ..യ്യൊരു കാര്യം ചെയ്യ്... ഒന്നുകിൽ മറ്റെവടേലും പണി നോക്കാ അതല്ലെങ്കി നാട്ടീ പൂവാ; ഞമ്മക്ക് അന്നെപ്പോലത്തെ കൊറേ ഹിമാറുകളെ ഇയ്നെക്കാളും കൂലി കൊറച്ച് കൊടുത്താ കിട്ടും” ഇതായിരിക്കും മറുപടി. അത് കേട്ട് സങ്കടം+കോപം= വളിഞ്ഞ ചിരിയോടെ ഉള്ളിലെ ദേഷ്യം ഇങ്ങനെ തീർക്കും. “ഹൈവാൻ” (മൃഗം) എന്ന് പറയാൻ വന്നത് ലേശം മാറ്റം വരുത്തി “ഐവ”(ശരി) എന്നാക്കും.

അവസാനം; ഒരുർപ്യ പോലും തിരിച്ച് വീഴാത്ത മേശവലിപ്പിൽ തപ്പാനായി ഒന്നുമില്ലാതാവുമ്പോൾ പ്രവാസിയുടെ ഭാര്യയുടെ കെട്ടുതാലി ബാങ്കിലെത്തുന്നു. അതും കഴിഞ്ഞ് തന്നെയും കുടുംബത്തെയും രണ്ട് മൂന്ന് മാസം വഹിച്ചസെക്കനേന്റ്കിട്ടുന്ന വിലക്ക് വിറ്റ്, തിരിമറി ചെയ്തതൊക്കെയും തിരിച്ച് കൊടുക്കുന്നു. പിന്നെ പിറ്റേന്ന് തന്നെ ഒരു എംറ്റി ചട്ടപ്പെട്ടിയും സംഘടിപ്പിച്ച് തന്റെ പഴയ ഉടുപ്പുകളും, നാട്ടിലേക്ക് വരാനായ കുട്ട്യാളില്ലാത്ത കുട്ടിമാളെ കെട്ട്യോൻ സ്വകര്യമായി ഫോൺ ചെയ്ത് പറഞ്ഞ ---പവർ എക്സ്ട്രാ ക്യാ‍പ്സൂളുകളും, അമ്മായീടെ മോനുള്ള അച്ചാർ പൊതിയും, അയലോക്കത്തെ ഖദീജ താത്ത പുത്യാപ്ലക്ക് കൊടുക്കാനേല്പിച്ച പ്രഷറിനും സുഗറിനുമുള്ള ഗുളികകളും, വെൽഫേർ അസോഷിയേഷനിലേക്കുള്ള റക്കമെന്റ് സഹായാഭ്യാർത്തന കത്തുകളും കുത്തി നിറക്കുന്നു.

ശേഷം, ഒരായിരം കൊളുത്തിട്ട് തിരിച്ച് വലിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആരാലും കാണപ്പെടാത്ത മനസ്സുമായി, ഒന്നും മറന്നിട്ടില്ലല്ലൊ എന്ന സ്വയമൊരോർമ്മപ്പെടുത്തലോടെ പ്രവാസി ഒതുക്കുകല്ലിറങ്ങുമ്പോൾ, ചുരുക്കം ബന്ധുക്കളുടെ ഇടയിലെ സ്ത്രീകൾ -നാട്ടുനടപ്പ് പ്രകാരം- രംഗം ഒരു ട്രാജടി ആയിക്കോട്ടെ എന്ന്കരുതി- ഡ്യൂപ്ലിക്കേറ്റായി- മൂക്കൊന്ന് കേറ്റിവലിച്ച്, പൊടിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത കണ്ണീർ തട്ടം കൊണ്ട് തുടച്ച് തന്റെ സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിക്കുമ്പോൾ, ഉമ്മറപ്പടിയിലെ തൂണും ചാരി വിതുമ്പുന്ന ഹൃദയവുമായി പൊന്തി തുടങ്ങുന്ന വയറുമായി നിൽക്കുന്ന പ്രവാസിയുടെ പ്രിയപ്രേയസിയോട് ഒരു ചെറുനോട്ടത്തിനാൽ യാത്ര പറഞ്ഞ്, അടർത്തിയെടുത്തു കൊണ്ട് വന്ന ആ മനുഷ്യശരീരമെന്ന കണ്ണി വീണ്ടുമാ പ്രവാസ ചങ്ങലയിൽകോർത്തിണക്കാൻ വേണ്ടി യാത്ര തിരിക്കുന്നു.

മാഞ്ഞ് പോകാനായി അയാളിലെ തഴമ്പുകൾ മാത്രം ബാക്കിയാക്കിക്കൊണ്ട്!!!

17 അഭിപ്രായങ്ങൾ:

OAB/ഒഎബി പറഞ്ഞു...

സാധാ പ്രവാസിയുടെ കൊറച്ച് പായേരങ്ങൾ...

പട്ടേപ്പാടം റാംജി പറഞ്ഞു...

ബഷീറിക്ക, അവജ്ഞകളും ആട്ടും തുപ്പും സഹിച്ച് സമയം ഉണ്ടാക്കി നാട്ടിലെത്തുമ്പോള്‍ ഇന്നും എണ്‍പത്‌ ശതമാനം പ്രവാസികള്‍ അനുഭവിക്കുന്ന മനോവേദന മനോഹരമായ നീറ്റലോടെ നൊമ്പരപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. വളരെ സരസമായി തന്നെ എഴുതിയ നേര്‍ച്ചിത്രം തന്നെ.
കൃസ്തുമസ് പുതുവല്‍സരാശംസകള്‍.

രസികന്‍ പറഞ്ഞു...

OAB ജീ ... റാം ജീ പറഞ്ഞതുതന്നെ എനിക്കും പറയാനുള്ളത് ആശംസകള്‍ ...

K@nn(())raan*خلي ولي പറഞ്ഞു...

അപ്പൊ നാട്ടിപ്പോയി വന്നു. അല്ലേ..!

Umesh Pilicode പറഞ്ഞു...

നാട് വിട്ടു അങ്ങോട്ടേക്ക് വരണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു പക്ഷെ എല്ലാര്ക്കും പറയാന്‍ സങ്കടം മാത്രം പിന്നെങ്ങനെയാ നാട് വിടുക

ആശംസകള്‍

കുഞ്ഞായി | kunjai പറഞ്ഞു...

ഒഎബി:ഈ പോസ്റ്റിന്റെ അടിയില്‍ ഒരുപ്പുകൂടി..
പ്രവാസി എന്ന മേല്‍‌വിലാസം കൊണ്ടുള്ള പൊല്ലാപ്പുകള്‍ ഭംഗിയായി അവതരിപ്പിച്ചു ...അഭിനന്ദനംസ്

ramanika പറഞ്ഞു...

പ്രവാസി അനുഭവിക്കുന്ന വേദന കൃത്യമായി കാട്ടിത്തരുന്നു ഈ പോസ്റ്റ്‌

ഹാപ്പി കൃസ്മസ് !

OAB/ഒഎബി പറഞ്ഞു...

പട്ടേപ്പാടം റാംജി- ക്രിസ്മ്സ് ആശംസകളോടെ

നമ്മുടെയൊക്കെ പൂർവ്വ പ്രവാസികൾചെയ്ത് കൂട്ടിയതിന്റെ തിക്തഫലം നമ്മൾ അനുഭവിക്കുന്നു എന്ന് കരുതിയാൽ മതി.
എന്നാലും ഇന്ന് നാട്ടുകാരുടെ ഇടയിൽ ഗൾഫുകാരനെ കുറിച്ചുള്ള ചിന്തയിൽ ചില്ലറ മാറ്റങ്ങൾ സംഭവിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുന്നു എന്നതിൽ
സന്തോഷിക്കാം.


രസികൻ‌- സന്തോഷം.

കണ്ണൂരാന്‍ / K@nnooraan- ഇല്ല കണ്ണൂരാനെ.
എന്റെ ഫോർ വീൽ വിൽക്കട്ടെ. എന്നിട്ട് പോരാൻ നോക്കാം.

ഉമേഷ്‌ പിലിക്കൊട്- എല്ലാവരും പറയുന്നു 916. നാട് വിട്ടോൻ അനുഭവിക്കുന്നു 1000.

കുഞ്ഞായി- ഒപ്പ് സ്വീകരിച്ചു.
പൊല്ലാപ്പുകൾ നാട്ടുകാരുടെ ഇടയിൽ പറഞ്ഞാൽ “പിന്നെന്തിനാ വീണ്ടും പോണേ...”എന്ന മറു ചോദ്യം.

അതിന്റെ കാരണങ്ങൾ പലർക്കും പല രീതിയിലാണല്ലൊ. അത് പറഞ്ഞാൽ അവർക്ക് -അനുഭവമില്ലാത്തതിനാൽ- മനസ്സിലാവില്ല.

ramanika- പലരും പല രീതിയിൽ പറഞ്ഞത്. തീരാത്ത കഥയായതോണ്ട് ഞാനും പറഞ്ഞു. അത്രേള്ളു.

നന്ദി എല്ലാവർക്കും.

Unknown പറഞ്ഞു...

പ്രവാസികള്‍ 'കരുതുന്ന' പോലെ നാട്ടുകാര്‍ പണം കൈകാര്യം ചെയ്യുമ്പോള്‍ സൂക്ഷിക്കുന്നില്ല.
അവര്‍ക്കതിനനുസരിച്ചുള്ള വരുമാനം കിട്ടുന്നു, നമ്മള്‍ക്കോ 'കെട്ടിന്റെ' കനം നാള്‍ക്കുനാള്‍ കുറഞ്ഞു വരുന്നു. അവസാനം പ്രവാസിക്ക് തഴമ്പുകള്‍ മാത്രം ഭാക്കി.

വളരെ പ്രസക്തം ഈ പോസ്റ്റ്‌.

jayanEvoor പറഞ്ഞു...

സാദാ പ്രവാസികളുടെ കഥ ഇങ്ങനെ തന്നെ.അവരുടെ കഷ്ടപ്പാട് ആരും അറിയുന്നില്ല. അഥവാ അറിഞ്ഞാലും കണ്ടതായി ഭാവിക്കുന്നില്ല.

(എന്നാൽ സാദാ നാട്ടുകാരുടെ സ്ഥിതി വഷളാക്കിയതും ചില ഗൾഫ് പുതുപ്പണക്കാരാണ്.ചോദിക്കുന്ന വിലയ്ക്ക് മീൻ വാങ്ങി, ചോദിക്കുന്നതിലേറേ ടിപ്പ് കൊടുത്ത്.... അവർ ഇന്നും ഒട്ടും കുറവല്ലതാനും!)

ശ്രദ്ധേയന്‍ | shradheyan പറഞ്ഞു...

പ്രവാസത്തിന്റെ, പ്രവാസിയുടെ അവസാനമില്ലാത്ത വേദനകള്‍ - പരിഭവങ്ങള്‍ വിളിച്ചു പറയുന്ന പോസ്റ്റ്‌; അവതരണത്തിലെ വ്യത്യസ്ത കൊണ്ട് രസകരമായി.

കലാ-സാംസ്കാരിക രംഗത്ത് നിരവധി പ്രതിഭാശാലികളെ രൂപപ്പെടുത്താന്‍ പ്രവാസത്തിനു കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്ന മറ്റൊരു വശം കാണാതിരുന്നു കൂടാ. ബൂലോകത്ത് അടക്കം അത് പ്രകടമാണ്. വ്യക്തിപരമായി പറഞ്ഞാല്‍ സര്‍ഗാത്മകമായി എനിക്ക് വല്ലതും ചെയ്യാന്‍ കഴിഞ്ഞെങ്കില്‍ അതിന്റെ കാരണം ഈ പ്രവാസം തന്നെയാണ്.

keraladasanunni പറഞ്ഞു...

പറഞ്ഞതെല്ലാം ശരിയാണ്. റോക്കറ്റ് വേഗത്തിലാണ് വില കുതിച്ചുയരുന്നത്. ജയന്‍ അഭിപ്രായപ്പെട്ട മാതിരി ഇതിനിടയില്‍ സാദാ നാട്ടുകാരനും പിടിച്ച് നില്‍ക്കാനാവാതെ ക്ലേശിക്കുന്നു.

ജയരാജ്‌മുരുക്കുംപുഴ പറഞ്ഞു...

valare sathyam....... aashamsakal....

വീകെ പറഞ്ഞു...

ഹാസ്യമായി പറഞ്ഞതൊക്കെയും അക്ഷരം പ്രതി ശരിയാണ് ഓഏബി.

ഒരിടയ്ക്ക് നാട്ടിൽ മീനിനു വില കൂട്ടുന്നത് ഗൾഫുകാരൻ, സ്ഥലത്തിനു വില കൂട്ടുന്നത് ഗൾഫുകാരൻ അങ്ങനെ എന്തിനും ഏതിനും നാട്ടുകാർക്ക് പാരയായിരുന്നു ഗൾഫുകാരൻ എന്നായിരുന്നു പറഞ്ഞിരുന്നത്.
അതിൽ കുറച്ച് വാസ്തവം ഇല്ലാതെയുമില്ല.

ആശംസകൾ...

ആശംസകൾ...

ishaqh ഇസ്‌ഹാക് പറഞ്ഞു...

"ഒന്നും മറന്നിട്ടില്ലല്ലോ"
ഒരുപാട് ഒറ്മ്മപ്പെടുത്തലുകളുടെ
ഒരു കാപ്സൂൾ (കുൾഗ) പരുവമാണത്!

നിരീക്ഷണങ്ങളിലെ നർമ്മവും നിസ്തുലതയും ഒ എ ബി യ്ക്ക് മാത്റം!
കലക്കൻ!!!!...

Muralee Mukundan , ബിലാത്തിപട്ടണം പറഞ്ഞു...

പറഞ്ഞാലും പറഞ്ഞാലും പറഞ്ഞു തീരാത്ത പ്രവാസിയുടെ പ്രയാസങ്ങൾ...!

Pulinchi.com പറഞ്ഞു...

പ്രവാസം.... പ്രവാസിയുടെ..... പ്രയാസങ്ങൾ....

മാപ്പി കോപ്പി

മാപ്പി കോപ്പി
കത്തീർ മുഷ്ക്കില